Header image

Herman Weerman

header image 2

 

personal website

 

| HOME |Air-Internet | Anekdotes | Bird-Site |Fotoalbums | Familiestamboom (genealogy tree) |persoonlijk|BMW

 

 
 

schreeuw_om_recht

"De schreeuw om recht" - van Agt over de Palestijnen - boekanalyse

 

0. De boodschap van het boek

Het boek heeft twee thema's:

a. “de Joden zijn veel ergere barbaren dan de palestijen, de joden misbruiken hun macht en zijn de agressor/terrorist en de palestijnen zijn de zielige partij”

b. De palestijnen krijgen niet waar ze recht op hebben en dat komt omdat Israel en de westerse wereld dat voortdurend dwarsbomen.

 

1. Het chronologisch overzicht

o.a. bij 1967 staat: "Israel valt aan" staat in het overzicht. Er wordt nergens bij vermeld waarom Israel aanviel. Dat herhaalt zich enkele malen. Aanvallen van Palestijnen of blokkades van arabische buurlanden die de reden waren voor zo'n aanval staan er niet bij als gebeurtenis.

 

2. Ontbrekende belangrijke feiten

a. de joden kregen in 1948 meer gebied toegewezen dan de palestijen terwijl er juist veel meer palestijnen waren dan joden. Van Agt suggereert dat dat onrechtvaardig is. En dat de verdeling daarom door de palestijnen werd afgewezen in 1948. Maar van Agt vertelt er niet bij dat het grootste gedeelte van het aan de joden toegewezen gebied de negev-woestijn was en dus volstrekt onbewoonbaar en onbruikbaar gebied. Van Agt vertelt ook nergens waarom die gebiedsindeling zo gekozen is door de VN. Waarschijnlijk werd de verdeling door de palestijnen afgewezen omdat ze uberhaupt niet wilden dat de joden een aparte staat met eigen gebied kregen. Dat wordt echter nergens duidelijk. 

Eigenaardig is dat alle andere VN resoluties van latere datum zonder kritiek als rechtvaardig en verplicht uit te voeren resoluties worden behandeld in het boek.

b. Er zijn zoveel palestijnse vluchtelingen (4 mln) die zouden moeten terugkeren naar Israel (6mln inwoners) dat er een enorm immigratieprobleem zou ontstaan als ze dat ook werkelijk zouden doen. Het is dus geen wonder dat Israel daar moeite mee heeft. Terugkeer zou daarom wel eens volstrekt irreeel kunnen zijn, onafhankelijk van de vraag of het nu wel of niet rechtvaardig is. Van Agt vermeldt dat nergens. 

 

c. Hamas heeft de verkiezingen in 2006 met enorme meerderheid gewonnen. Van Agt verwijt de EU dat zij vervolgens die regering niet erkent "omdat de uitslag haar niet bevalt". Maar Hamas stond op de zwarte lijst met terroristische organisaties van de EU. Dan is het niet zo vreemd dat je zo'n regering niet erkent. Formeel moet je dan eerst besluiten Hamas van die lijst af te halen. Van Agt rept hier niet over. Dat Hamas tijdens de verkiezingen telkens gezegd heeft het bestaansrecht van Israel niet te willen erkennen en ook niet de wapens neer te willen leggen maakt het er niet makkelijker op (zie "het hamas dilemma" in NRC). Zie bijvoorbeeld ook: "praten met Hamas"

. Dat de EU en de VS politieke fouten hebben gemaakt, zie "hamas wordt steeds pragmatischer", is iets anders dan wat van Agt meldt.

 

3. Suggestief

a. De joden worden telkens als "de bezetter" aangeduid door van Agt. En volgens van Agt heeft elk volk het recht zich tegen de bezetter te verdedigen, desnoods met geweld. Maar "de bezetter" bestaat in werkelijkheid voor een belangrijk deel uit joden die ook voor 1948 al in Palestina woonden. Ze zijn dus helemaal geen bezetter maar waren net als de palestijnen inwoners van het land.  En voeren "gewoon" een burgeroorlog.

b. Palestijnen die joden vermoorden worden als “incident” afgedaan die slechts “enkele slachtoffers” maken, terwijl acties van Israel als “disproportioneel” en “grof gebruik van geweld” worden neergezet. Het is vaak niet duidelijk waar dat oordeel op gebaseerd is, behalve dat blijkbaar beide partijen evenveel slachtoffers moeten maken omdat het anders “disproportioneel is”. Het enige duidelijke geval is de laatste inval van Israel in 2008 die overduidelijk volstrekt buiten proporties is.

 

4. Partijdige Opmerkingen

a. Van Agt hamert er voortdurend op dat Israel zich telkens niet aan de afspraken houdt en onbetrouwbaar is omdat elk voorstel van Israel in werkelijkheid gericht is op het instandhouden van de status quo en het uitbreiden van de bezetting.. En daarom ook elke officiele tegemoetkoming van Israel gewantrouwd moet worden. Omgekeerd doet hij dat niet met de Palestijnen. Voorbeeld: Als Hamas haar handvest afzwakt waarin staat dat elke jood de zee in moet worden gedreven en Israel geen bestaansrecht heeft, dan moeten we dat niet wantrouwen.

b. Laffe bomaanslagen en raketbeschietingen van palestijnen op joodse burgers worden veroordeeld maar in 1 adem meldt van Agt dat de acties "incidenten" en begrijpelijk zijn omdat de palestijnen zo onderdrukt ("gewurgd") worden. Elke actie van Israel doet van Agt af als disproportioneel of als schending van bestandsafspraken of internationaal recht. Dat is niet erg geloofwaardig.

 

5. Onderbelichte zaken

– het feit dat de Palestijnse leiders en de arabische leiders nog steeds roepen dat de Joodse staat geen bestaansrecht heeft komt niet aan bod.. Noch dat een aantal arabische buurlanden nog steeds formeel in oorlog zijn met Israel.

– geen enkele Isrealische regering heeft ooit geroepen dat alle palestijnen de zee in gedreven moeten worden en geen recht hebben op een eigen staat. Heel veel arabische leiders hebben dat wel geroepen en roepen dat nog steeds (Iran b.v.)

– er wordt niet besproken hoe het mogelijk is dat palestijnen maar raketten op Israel blijven afschieten ondanks de wapenstilstand en ondanks een Hamas die roept dat zij vrede wil.

- de vraag waar de palestijnen eigenlijk op uit zijn wordt niet beantwoord. Houden die wel op met terroristische aanslagen en beschietingen als Israel zich terugtrekt tot de grenzen van 1967? Willen die dan wel in vrede naast Israel wonen, terwijl ze het voorstel daartoe in 1948 hadden afgewezen? Tekenen dan alle arabische buurlanden een vredesakkoord? Als Israel niet zo disproportioneel had gereageerd en de Palestijnen in gaza en de westover een fatsoenlijk leger hadden kunnen opbouwen, hadden ze dan Israel meer met rust gelaten? Als Israel miljoenen niet-opgeleide, werkloze jarenlang onderdrukte vluchtelingen laat terugkeren gaan die dan in vrede in Israel wonen? Het lijkt nogal onwaarschijnlijk....

- van Agt hamert telkens op VN resoluties, suggereert dat die per definitie goed zijn, maar stelt nergens ter discussie of die resoluties dan wel rechtvaardig zijn. Met als enige inconsequentie de resolutie uit 1948 (gebiedsverdeling, zie boven). Ook bespreekt hij niet of uitvoering van die resoluties nog wel realistisch/haalbaar zijn.

- Van Agt legt uit dat Israel doet alsof ze een geciviliseerde westerse democratische beschaving is maar in werkelijkheid een boevenstaat is die VN resoluties, het internationaal oorlogsrecht, en mensenrechten aan haar laars lapt en daarom "straf" verdient. Dat roept de vraag op of de door de EU gesubsidieerde Palestijnen, Hamas en Fatah beter zijn. Die vraag wordt nergens beantwoord.

 

6. Is het boek leuk om te lezen?

Nou nee. Het is een beetje langdradig. Op een gegeven moment geloof je het wel dat Israel de palestijnen onrechtvaardig behandelt en haar positie misbruikt. Bovendien is het irriterend dat telkens de verhalen over rechtvaardiging ("wie heeft er gelijk/schuld") door de verhalen over misbruik heen lopen.

Pas het laatste hoofdstuk over mogelijkhe oplossingen, en de brief aan de nederlandse regering is weer boeiend om te lezen.

 

7. Interessante nieuwe zaken in het boek, conclusies

- Het wordt heel inzichtelijk gemaakt dat de israeliers hun macht misbruiken en disproportioneel reageren. En dat dat niet zo door kan gaan.Na de laatste inval in de gazastrook in 2008 was dat al wel duidelijk geworden, maar van Agt maakt duidelijk dat Israel dat al heel erg lang doet. En dat de EU en de VS daar niets aan doen (net zoals zij dat bij heel veel andere vergelijkbare conflicten ook niet doet trouwens).

- De laatste paar hoofdstukken die gaan over mogelijke oplossingen zijn het meest interessant. Met name de beschrijving dat twee aparte staten misschien wel niet mogelijk zijn maar 1 staat met joden en palestijnen de enige oplossing op lange termijn is.

- het boek roept het beeld op van een keiharde ordinaire burgeroorlog met 1 sterke en 1 zwakke partij. Na het lezen vraag je je af of er uberhaupt een oplossing voor dit conflict bestaat. Het conflict lijkt op dat van Joegoslavie, het doet denken aan de Koerden in Irak/Turkije en aan de Armeniers (nog langer geleden).

- Zwak aan het boek is dat van Agt probeert uit te leggen dat de huidige situatie onrechtvaardig is op basis van historie en op basis van een aantal VN resoluties. En dat de joden onrechtmatig bevoordeeld zijn en worden. Dat komt ongeloofwaardig over.

- Het is erg verleidelijk om na lezen van het boek uit te spitten hoe de historie in elkaar zit en wie historisch gezien het meest gelijk heeft. Natuurlijk is dat een zinloze bezigheid..... "it's not important where you're coming from, what matters is where you're going to"

 

 

 

herman@hweerman.com